عکســـــت را نگــــاه میکنــــم
آخ کــــه ایــــن عکـــس
پیـــر نمیشـــود
امــــــا ،
پیـــــــرم میکنــــد
چــــه فـــرقـــی میکنـــه پاییــــز یا بهــــار
وقتـــــی اونـــا بـــاشـــن و تــو نبـــاشی
چــــه تفـــاوتـــی داره شنبـــه یـــا جمعـــه
وقتــــی هفـــت روز هفتـــه بـــه انتــظار بگـــذره
مهـــم اینـــه کـــه لحظـــه هــا
میگـــذرن ولـــی تـــو ..
تـــو نیستـــــی!!!
اشتبــــاه کـــــردم
کــــه نشستــــم بـــه بـــافتــــن خـــودم بـــه تـــو
بــــس کـــه بـــافتمــــت
بــــس کـــه شکــــافتی
بــــس کـــه کــــور شـــدند ایـــن گــــره ها
بــــه کـــــوری چشــــم تــــو،
دیــــوانـــه هــــم کـــه نشـــوم،
دیــــوانـــه ات خــــواهم شــــد
منتظــــــرم
کســـــی بیــــاید , بگــــوید :
سُـــــــک سُــــــک
مــــــن پیــــــدا کــــــردم
گمشـــده ام را
خــــوب میــــدانـــم
آخـــر یــــک روز خفـــه میشــــوم
از بــــس دردهـــایــــم را
نجویــــده قــــورت میـــــدهم
نظرات شما عزیزان:
نویسنده : soheil